De agenda geeft het aan, het eind van het jaar is in zicht, ongelofelijk maar waar, ondanks het sociaal beperkte leven wat we dit jaar ondervonden is het omgevlogen. De tijd en ruimte die we kregen door beperkte contacten buitenshuis is een rap tempo opgevuld, geresulteerd in nieuwe werken, beslissingen nemen, veranderingen en nieuwe ideeen. Zón sabbatical is eigenlijk helemaal niet erg en in contacten met andere kunstenaars kwam dit ook steeds naar voren. Ervaringen delen in een tijd als deze heeft bij gedragen aan de keuzes die zijn genomen en in het ontwikkelen van nieuwe ideeen.

Ervaringen die voor elk van ons weer anders zijn, afhankelijk van zo veel factoren, plaats, tijd en omstandigheden maar het gevoel van samenhorigheid is groot, dat is mooi dat is wat bind, kunst verbind. Hoe innovatief we met elkaar waren om toch onze kunst naar buiten te brengen, online, ateliers open te zetten voor kleine groepen, in kleine groepjes cursussen aan te bieden, in kleine groepen workshops te geven allemaal volgens richtlijnen die we aan het begin van 2020 nooit hadden voorzien en er vanuitgaande dat 2021 meer ruimte bied op alle fronten.

Sabbatical of niet dat kunst er toe doet merken we aan de reacties en de steun, bedankt.